Voor mijn examen aan de Design Academy Eindhoven ben ik bezig met het volgende onderwerp:
Ik ben een onderzoek begonnen naar de ethische en technische mogelijkheden om biologische materialen toe te passen op producten.
Wat zou het betekenen als we een gieter konden laten groeien met cellen uit de bast van een kersepit of een ring van het botweefsel van je vriend(in)?
Op het eerste gezicht misschien een vreemde gedachte. Toch zitten er ook voordelen aan:
1. Bij producten die nu van kunststof worden gemaakt kunnen we het materiaal vervangen door een biologisch (en dus afbreekbaar) materiaal dat zowel bij de productie als bij de afbraak ervan veel vriendelijker wordt voor het milieu.
2. De meeste producten gebruik je maar een beperkt aantal jaren. Doordat ze sneller worden afgebroken wordt de afvalberg kleiner.
3. Dieren hoeven niet meer geslacht te worden voor hun vacht (bv. nertsen) of koeien (het leer op onze schoenen).
4. De veestapel wordt een stuk kleiner.
Natuurlijk zijn er ook nadelen.
Graag zou ik van jou willen horen wat je hier goed of slecht aan vindt en of je dit in de toekomst ziet gebeuren.
Om het makkelijker te maken zijn hier nog enkele voorbeelden:
* Een shirt gemaakt van katoen, alleen in dit geval is de katoen al in de vorm van het shirt gegroeid.
* Relikwie van de popster Madonna. Ze heeft als stunt van haar botweefsel een hanger in de vorm van een kruisje laten maken. Het is een beperkte oplage, voor de echte fans dus.
* Asbak gemaakt van de cellen van een snavel, de vogel leeft nog.
* Pleister gemaakt van je eigen huidcellen.